
Naar mate ik nu langer thuis ben, en ik beetje bij beetje opknap, wordt ook mijn wereld steeds een klein beetje groter. Door de hele COVID toestanden zijn echte uitstapjes voor nu natuurlijk ondenkbaar, maar voor mij is het al een hele mijlpaal als ik bijvoorbeeld eens naar de bibliotheek kan. Ik zoek bewust plekken uit waar niet te veel mensen samenkomen. Ook probeer ik sinds kort weer een klein stukje auto te rijden, dat gaat steeds beter maar vergt nog veel energie en concentratie. Dus, ook voor jullie veiligheid, is dit nog geen feit waar ik op kan bouwen.
Al rijdende door het dorp, MIJN dorp waar ik al heel mijn leven woon, voel ik me haast een vreemde. Ik zie lege vlakken waar gebouwen stonden, ik zie gebouwen verrijzen waarvan ik niet wist dat ze zouden komen, winkels zitten niet meer waar ze zaten, enz. Ik weet dat ik hier thuis hoor, maar toch voel ik de afstand. Het besef dat de wereld letterlijk door heeft gedraaid terwijl mijn wereld compleet stilstond, komt langzaam binnen.
Ik heb heel erg het gevoel dat ik weer moet re-integreren in het ‘normale’ leven. Voor mij voelt alles wat ik buiten de deur (en niet ziekenhuis gerelateerd) onderneem als een uitstapje, zelf een tripje naar een winkel. Ik kijk mijn ogen uit op zo ongeveer alle plekken waar ik kom en zie ook overal nieuwe dingen. Het is zo’n gekke gewaarwording.
Maar ook in mijn eigen leven ben ik bezig met een re-integratie proces. Want jeetje, hoe was dat normale leven ook alweer? Ik merk, gek en stom genoeg, dat ik mijn houvast een beetje kwijt raak doordat er nu rust komt in mijn ziekenhuisafspraken. Ik mag ineens zelf mijn dagen invullen. Het is een bizarre constatering, iets wat ik helemaal niet zo wil ervaren, maar helaas is het de werkelijkheid. Hoe vul je die dagen? Waar is de balans tussen herstellen, dingen ondernemen en rusten? Hoe deed ik dit vroeger? Ik ben de weg een klein beetje kwijt.
En behalve dat ik bezig ben om weer routine in mijn dagelijks leven te krijgen, probeer ik ook weer onderdeel van mijn eigen sociale leven te worden. Het is super fijn om vrienden en familie weer makkelijker te kunnen zien, want in het ziekenhuis zat ik vast aan een bezoekersaantal. Juist de gewone dingen zoals een bakje thee om bij te kletsen, borrelen in het weekend, een filmpje kijken, een spelletje doen, het is zo normaal maar voor mij momenteel zo bijzonder. Het is super fijn dat ze me op komen zoeken, maar nog fijner is het dat nu voor mij ook weer de mogelijkheid bestaat om ook juist bij die vriendin of familie zelf langs te gaan, en daarmee een nieuw huis of familielid te bewonderen.
Ik besef me dat ik afgelopen jaar veel gemist heb. De hele eerste COVID periode is voor mij als een waas voorbij gegaan. Niet dat het me niets kon schelen, maar ik had mijn eigen crisis te managen. Af en toe kreeg ik er iets van mee, maar ergens was het een ver van mijn bed show.
Maar ook heb ik veel gemist van mijn eigen sociale leven, van mijn familie, van mijn vrienden, hun kinderen, een bruiloft, etc. Het zijn dingen die ik niet meer in kan halen, waarvoor alle begrip is, maar die voor mij aanvoelen als een gat in mijn herinneringen. Ik heb de herinneringen aan de periode, maar alleen de herinneringen aan mijn eigen wereldje.
Ik loop nu aan de hand van die ‘vreemde’ ik, ik krijg de weg gewezen richting het normale leven. Maar ik hoop dat die vreemde ik snel plaats kan en mag maken voor mijn vertrouwde ik. Dat ik me weer thuis voel, in mijn leven en mijn dorp. Dat ik weer weet hoe normaal leven in zijn werk gaat.
Ik werk daar heel hard aan en pak mijn momentjes. Afgelopen weekend liep ik bijvoorbeeld een rondje rondom de haven en zat ik op een bankje, in de zon, te kijken naar mijn prachtige dorp. Dit is mijn thuis, ik begon het langzaam weer te voelen. Ik geniet en ervaar weer even hoe het normale leven is, ik mag er zelfs even onderdeel vanuit maken. Dat geeft me weer een boost om verder te gaan.
Daarna ga ik terug naar mijn bubbel waarin ik onderzoek doe over hoe ik het beste re-integreer en waarin ik hoop langzaam de hand van mijn vreemde ik weer los te laten.
Reactie plaatsen
Reacties