Recent deelde ik met jullie dat ik een dipje had. De ontdekking dat je niet lekker in je vel zit is één, maar de vraag is; wat ga je er mee doen? Blijf je hangen in je ellendige gevoel? Zwelg je in zelfmedelijden (want ja je hebt het zwaar)? Of ga je kijken naar opties om jezelf weer beter te gaan voelen? In mijn ogen heb je altijd een keuze, want je kunt dan niet kiezen wat je wel of niet overkomt toch kun je kiezen hoe jij ermee om gaat.
Mijn ergotherapeut was het bekende zetje wat ik nodig had. Dat ik naar rust verlangde was iets wat ik al langer wist en wat ik al langer riep, maar er naar handelen deed ik steeds niet. Tot de ergotherapeut vroeg wat ik normaal gesproken doe om mezelf weer een beetje op te peppen. Het antwoord kwam vloeiend uit mijn mond; ‘rust creëren en voor mezelf zorgen’. Dus dat was dan ook wat ik ging doen.
Agenda leegmaken
Nadat ik bij de ergotherapeut vandaan kwam zorgde ik ervoor dat mijn agenda voor die komende dagen leeg was, op die ene afspraak na waar ik ook simpelweg heel veel zin in had. Toevallig bleek het ook nog een weekend waarin ik de maandag helemaal vrij had, dus ik maakte er bijna als vanzelf een lang weekend van. Drie hele dagen alleen maar doen waar ik zelf zin in heb en vooral laten waar ik geen zin in heb.
En nu klinkt het heel simpel en inmiddels kost het me ook weinig moeite, maar jaren geleden zou ik niet zomaar mijn agenda compleet blokken om simpelweg te gaan bankhangen. Inmiddels is dat mijn manier van letterlijke rust creëren. Niet meer hollen van afspraak naar afspraak of opstaan met de wekker omdat er afspraken zijn. Niks van dat al, eigenlijk het tegenovergestelde. Ik ging namelijk bankhangen in mijn huispak en kroop diep onder een dekentje in bed. Who cares?!
Bingewatchen
De eerste dag voelt het best een beetje vreemd, onrustig zelfs. Ik vond nog niet direct de modus om helemaal zenn op de bank te gaan liggen, ik wil steeds weer even op staan om iets te gaan doen, opende om de haverklap mijn telefoon en was continu afgeleid van wat er op televisie afspeelde. Gelukkig wist ik mezelf ook steeds weer tegen te houden om van die bank af te komen. Ik besloot dat ik heerlijk ging bingewatchen, iets wat ik al heel lang niet gedaan had. Vroeger was ik helemaal niet iemand die veel TV keek omdat ik er simpelweg te druk voor was, maar sinds ik mijn meeste dagen op de bank of in bed doorbreng zijn de streamingsdiensten mijn vrienden geworden.
Dus zogezegd zo gedaan, ik zocht een leuke serie uit en stelde als doel om minimaal 1 seizoen te kijken. En naarmate de afleveringen vorderde kreeg ik meer rust in mijn hoofd. Ik voelde mijn lijf letterlijk in de ontspannen modus gaan. Het voelde onwennig en fijn tegelijk, de vermoeidheid viel als een deken over me heen.
Offline
Ik koos ook echt voor mezelf deze dagen. Ik besloot binnen te blijven en niets buitenshuis te zoeken.
Op sommige momenten besloot ik mijn telefoon daarom ook helemaal weg te leggen. Boven op de slaapkamer, zonder geluid en mijn smartwatch in de oplader. Op die manier is er echt tijd voor mezelf, niemand die me af kon leiden of kon onderbreken. En ik genoot ervan, niet bezig zijn met de hele wereld om me heen, maar alleen maar met mezelf. Het eerste wat ik ging doen was met een boek de bank op. De boekenwurm die ik altijd was is door de chemo en het ziek zijn compleet verdwenen. Gebrek aan concentratie was de grootste reden, maar ik merk dat die concentratie langzaam weer een beetje terug aan het komen is. En dat was te merken, want sinds lange tijd zat ik weer heerlijk te lezen. Zelfs meer dan 1 hoofdstuk tegelijk Heerlijk was het, dat was tot rust komen!
Ik besloot daarna dat ik als afwisseling ook weer eens ging puzzelen, iets waarmee ik mijn hoofd ook erg goed leeg kan maken maar wat ik al zo lang niet meer heb gedaan. Puur omdat ik de rust niet kon vinden, maar gebrek aan puzzelruimte gebruikte is al excuus. En ook dat was fijn! Muziekje op en lekker concentreren op kleurtjes en figuurtjes, de wereld om me heen is dan even heel ver weg.
Slapen
Ik nam ook letterlijk mijn rust. Ik deed vele dutjes tussendoor. Als ik in mijn boek aan het lezen was vielen mijn ogen soms spontaan dicht. I.p.v. vechten tegen de vermoeidheid gaf ik er nu heerlijk aan toe. Even niet verstandig maar 1x per dag 20 minuten slapen, maar dutjes doen wanneer mijn lijf dat wilde. Ook dit was wat ik heel hard nodig had, mijn lijf is op zowel fysiek als mentaal. Dus werd het bijtanken op alle vlakken.
Balans
Door de rust die ik nam en de dingen die ik deed om mezelf wat positieve energie te geven, merkte ik dat de rust in mijn lijf en in mijn hoofd weer een beetje terug kwam. Het was fijn te ervaren dat ik deze momenten nog kan creëren én er nog van kan genieten. Ik was het dus niet verleerd, maar ik besefte me dat ik in tijden van drukte weer meer moet waken voor deze momenten. Behalve mijn wekelijkse vrije dag moet ik weer even alert zijn op mijn weekindeling. Ik besloot dat weekend dat ik de weken die volgen weer kritischer ga kijken of mijn agenda in evenwicht is, of ik genoeg rust en ontspanning kan inplannen naast de verplichte afspraken. En ik ben er van overtuigd dat me dat gaat lukken, want dat lukte me voorheen ook. Langzaam aan is het er gewoon bij ingeslopen en leek ik weer op te gaan in de verplichtingen van mijn lijf en gezondheid. En dat ga ik weer doorbreken.
En nee, het is niet dat ik na dit ene weekend weer helemaal lekker in mijn vel zit. Het lijntje is en blijft dun en breekbaar, maar het heeft me wel degelijke een super fijne en positieve boost gegeven. Het motiveert me om meer van dit soort kleine momenten te pakken, om mijn balans beter in de gaten te houden en mezelf weer op de eerste plaats te zetten. Dus de komende tijd ga ik, naast de afspraken die nu eenmaal moeten, weer meer dingen doen waar ik positieve energie van krijg.
Reactie plaatsen
Reacties