'ππͺπ€π¬πΊ πͺπ¬ π©π¦π£ π΄ππ¦π€π©π΅ π―πͺπ¦πΆπΈπ΄, π«π¦ π©π¦π£π΅ π£π°π³π΄π΅π¬π’π―π¬π¦π³.'
Vandaag is het 5 jaar geleden dat deze zin door de spreekkamer klonk en ik de diagnose borstkanker kreeg.
Vanaf dag 1 dat je in de kankertrein stapt is deze dag een grote stip op de horizon. Als je dit haalt zonder dat de ziekte terug komt, is de kans op terugkeer in de toekomst ook een heel stuk gunstiger. Het zijn 5 spannende jaren. Maar nog belangrijker, na 5 jaar mag je eindelijk zeggen dat je beter bent!
Ondanks dat ik nog steeds in behandeling ben, want ik krijg nog steeds hormoontherapie (elke dag een tabletje en elke maand een injectie), is het een wel een mijlpaal. Ik ben er nog! Bij mijn laatste controle afgelopen maand was ik nog steeds schoon, dus kreeg ik een felicitatie van mijn oncoloog. En als ik haar mag geloven is mijn borstkanker mijn minst grote probleem op dit moment. Dat zegt ook wel wat, over de kanker én over de rest van mijn aandoeningen. In je hoofd bestaat er toch niets ergers dan kanker? Blijkbaar wel.
Toen ik destijds het ziekenhuis in liep was ik me van geen kwaad bewust, maar toen ik later het ziekenhuis verliet was ik opeens kankerpatiënt. Ineens waren daar vragen over een kinderwens, uitzaaiingen, erfelijkheid, maar ook over chemotherapie en bestraling, over een borstamputatie of een borstbesparende operatie. Ik heb me (over)gegeven aan het meest beste team wat ik me kon wensen, ik voelde me veilig in hun handen en voelde me gesteund in de meest moeilijke keuzes die ik ooit moest maken. Dankzij hen ben ik er nog!
Na 5 jaar slijt de intense pijn en emotie van dit alles. Het is absoluut niet weg en het verrast me nog steeds op onverwachtse momenten. Vergeten zal ik het nooit, maar kanker is een onderdeel van mij geworden.
En daarom is het vandaag feest! Ik vier dat mijn lijf de kracht had om naast alle andere ellende ook deze strijd aan te gaan. Ik vier het leven, wat sinds die dag voor altijd minder vanzelfsprekend zal zijn.
Ik vier de liefde van de mensen om me heen en de steun die zij me hebben gegeven, want zonder hen was chemo een stuk saaier en werd de donkere periode wat lichter.
Vandaag vier ik mij!
Reactie plaatsen
Reacties