Leven met een chronische aandoening én beperkte energie is soms leven als een jongleur die continu de ballen in de lucht moet houden.
Afgelopen week gaf mijn lijf duidelijk aan dat ik de grens van mijn kunnen al even over was gegaan. Ik kon de ballen even niet meer allemaal in de lucht houden.
Het luisteren naar dit signaal vind ik moeilijk, niet omdat ik het niet zie/voel, maar wel omdat mijn hoofd vaak nog zoveel meer wil. Ik vind het (nog steeds) gewoon stom dat ik op mijn leeftijd deze keuzes moet maken. Hoe goed ik ook weet waarom dit nodig is, wil mijn hoofd daar nog niet altijd aan. En dat is ok, het elke keer weer een stapje verder in dit proces van acceptatie
Toch koos ik ervoor om mijn agenda leeg te maken. Als grootste prioriteit zorgde ik ervoor dat ik die dag alle rust kon pakken die er was. En dat vond ik dus stom, want het ging ten koste van een super leuke afspraak met een vriendin en haar pasgeboren baby. En dat zijn keuzes waar ik vaak lang over kan wikken en wegen, om uiteindelijk op de laatste moment af te zeggen. Door op dat moment voor mezelf te kiezen verdwijnt de onrust en kan ik echt even gaan bijtanken zonder mezelf schuldig te voelen. Misschien was ik juist daarom wel trots dat ik tóch de keuze maakte.
Vooruit kijken
Het moest! Wilde ik niet helemaal terugvallen in een gat dan moest ik nu op de rem trappen. En omdat ik weet hoe dat gat voelt, weet ik ook wat ik wil voorkomen. Nu helemaal terugvallen betekent namelijk ook weer van voor af aan opbouwen. Dus nee, nu even tijd voor mezelf nemen is echt geen gek idee.
Het deed me goed. Ik heb heerlijk de hele dag in pyjama Netflix gekeken én geslapen. En dat dus zonder schuldgevoel!
Maar met 1 dag ben ik er op zo'n moment nog niet, dus pakte ik mijn planner erbij en maakte ik ook de aankomende dagen leeg. Ik koos heel bewust wat ik moest en kon schrappen.
Morgen ga ik fijn een dag met familie op pad en dat heeft deze dagen mijn prioriteit gekregen. De afspraak op zondag voor een onderzoek in het ziekenhuis heb ik geannuleerd en verzet, dat komt later wel weer.
Ik ben trots en tevreden. Hoe moeilijk ik het ook vond, ik heb naar mijn lijf geluisterd.
Het helpt op dit moment dat ik mijn week vooruit plan en overzicht heb op mijn activiteiten. Zondag kijk ik weer verder naar volgende week.
Maak jij ook gebruik van een planner?
En vindt jij het makkelijk om keuzes te maken om je lijf op nummer 1 te zetten
Reactie plaatsen
Reacties